კვირეული მონახაზი
-
სალექციო - 30
ჯგუფური მუშაობა - 15 (მათ შორის შუალედური გამოცდის ჩატარების - 2 სთ - თითო საათი თითო შუალედურ გამოცდაზე)
შუალედური გამოცდებისთვის მომზადება - 4- 4 სთ. (სულ 8 სთ)
საბოლოო გამოცდისთვის მომზადება - 9 სთ.
საბოლოო გამოცდის ჩაბარება - 5 სთ.
ლექცია-სემინარისთვის მომზადება - 58 სთ.
-
საუბარი I
(სილაბუსის 1-ლი ლექცია)
სალექციო თემატიკა:
1. ვეფხისტყაოსანთან დაკავშირებული მეთოდოლოგიური საკითხები;
2. რუსთველოლოგები;
3. რუსთველოლოგია.
დასამუშავებელი ლიტერატურა:
ა) ე. ხინთიბიძე, ვეფხისტყაოსნის იდეურ-მსოფლმხედველობითი სამყარო. თბ. 2009:
1. გვ. 7-15;
2. გვ. 17-20.
ბ) ე. ხინთიბიძე, ვეფხისტყაოსანი შექსპირისა და მისი თანამედროვეების ინგლისურ
დრამატურგიაში, თბ. 2016.
3. გვ. 32-34.
დასამუშავებელი საკითხები:
1. ვეფხისტყაოსანი – ეპოქათა მიჯნა (შუასაუკუნეებისა და რენესანსისა) და
მსოფლმხედველობითი ნაკადების შეერთება (შუასაუკუნეების მონოთეიზმი, ანტიკური
ფილოსოფია, რენესანსული ჰუმანიზმი); ვეფხისტყაოსნის მხატვრული სტილის
სპეციფიკა: პირობითობა და ჰიპერბოლიზაცია; პირობითობა მხატვრული სახის
შექმნაში: მხატვრული სახე არა რეალისტური პრინციპით შექმნილი, არამედ ერთი
ნიშნის ჰიპერბოლიზებით (ასმათი, შერმადინი); პერსონაჟის იდეალიზების
მსოფლმხედველობითი საფუძველი: რენესანსული ემფაზა (აქცენტი) ამქვეყნიურზე,
ადამიანზე (ტარიელი – დაუმარცხებელი, უბერებელი... , სიყვარული – უჭკნობი,
დაუსრულებელი...); შენარჩუნება რწმენის პოსტულატისა ("რაცა ღმერთსა არა
სწადდეს, არა საქმე არ იქნების"), ხოლო მოქმედება გონების კარახით; სიყვარული
და მეგობრობა – ღვთაებრივის ადამიანურ ემოციაში გამოვლენა.
2. ვახტანგ მეექვსე – პირველი რუსთველოლოგი; სხვადასხვა რელიგიური
მიმდინარეობების ძიება ვეფხისტყაოსანში (მაჰმადიანობა – ნიკო მარი, იუსტინე
აბულაძე; მანიქეიზმი და სოლარიზმი – პავლე ინგოროყვა...); ვეფხისტყაოსნის
რელიგიური მსოფლმხედველობა – ქრისტიანობა (კორნელი კეკელიძე, კალის-
ტრატე ცინცაძე, ვიქტორ ნოზაძე), რუსთველი – აღმოსავლური რენესანსი (შალვა
ნუცუბიძე), ვეფხისტყაოსნის ლიტერატურულ-ისტორიული პრობლემატიკა
(ალექსანდრე ბარამიძე). რუსთველოლოგიური კვლევების ძირითადი მიმართუ-
ლებები XX ს. უკანასკნელ მეოთხედში.
3. რუსთველოლოგია – პოემის მეცნიერული კვლევა; ვეფხისტყაოსანი – ავტორის
ჩანაფიქრი, მკითხველის პოზიცია, მეცნიერული კვლევა; ვეფხისტყაოსნის
მეცნიერული კვლევის სირთულეები: ენობრივი (ძველი და ახალი ქართული ენა),
რელიგიური (რუსთველის ეპოქის რელიგიური ტენდენციები), ხელნაწერები და
რედაქციები (რუსთველური და ფსევდორუსთველური). -
საუბარი II – 30.09.20 (სილაბუსის მეორე ლექცია) სალექციო თემატიკა: 1. ვეფხისტყაოსნის ავტორი (ფაქტობრივი მასალა და თვალსაზრისები); 2. რუსთველის ე.წ. არმოღწეული თხზულებანი და უცნობი ლექსი არაბულ თარგმანში. დასამუშავებელი ლიტერატურა: 1. ა. ბარამიძე, შოთა რუსთველი, თბ. 1975 წ. გვ 439-446; 2. ე. ხინთიბიძე, ვეფხისტყაოსანი შექსპირისა და მისი თანამედროვეების ინგლისურ დრამატურგიაში, თბ. 2016, გვ. 31-32; 3. გ. არაბული, შოთა რუსთველის ბიოგრაფია ქართულ მეცნიერებაში, თბ. 1992, გვ. 16-32; 4. "რუსთველის უცნობი ლექსის საიდუმლო", ჟურნ. ქართველოლოგი #27, თბ. 203, გვ. 22-23. დასამუშავებელი საკითხები: 1. მეთოდოლოგიური საკითხები ავტორობის შესახებ (ფაქტობრივი მასალა, მეცნიერული თვალსაზრისები, პირადი აზრები); ფაქტობრივი მასალა ავტორზე; სახელ რუსთველის ინტერპრეტაცია (რუსთავის მკვიდრი, რუსთავის მფლობელი – მემამულე, რუსთავის გამგებელი, რუსთავის ეპისკოპოსი, რუვისთაველი – გვარი); ფაქტობრივი მასალა ავტორზე პროლოგსა და ეპილოგში; ავტორის სახელი შოთა; შოთა რუსთველის ფრესკა იერუსალიმში; მეცნიერული თვალსაზრისები ავტორის ვინაობაზე: შოთა კუპრი (თეიმურაზ ბაგრატიონი, პავლე ინგოროყვა), ჩახრუხაძე (მარი ბროსე, ნიკო მარი) – სოფ. ჩახრახი (ს. კაკაბაძე), შოთას თორელობის ვერსია (მესხეთთან დაკავშირება – დავით ჩუბინაშვილი, ალექსანდრე ხახანაშვილი, ნიკო მარი) – თორელთა საგვარეულოდან (მოსე ჯანაშვილი, ნოდარ შოშიაშვილი, სარგის ცაიშვილი); რუსთველის ეპისკოპოსობის ჰიპოთეზა (პროკოფი რატიანი); რუვისთაველთა ოჯახიდან (ზაზა ალექსიძე). 2. თვალსაზრისები რუსთველის ე.წ. არმოღწეულ თხზულებებზე: თამარიანი (ნიკო მარი), იოსებზილიხანიანი (პავლე ინგოროყვა), ანტონ კათალიკოსისეული ციტატა თამარის ისტორიიდან (ალ. ცაგარელი, ილ. აბულაძე – უარყოფს; ივანე ლოლაშვილი ასაბუთებს...). რუსთველის უცნობი ლექსის არაბული თარგმანი – ფრანც ტუსენის თარგმნილი ქართველ ავტორთა ლექსები; არგუმენტები რუსთველის ლექსის – "ვეფხის ტყავი" ავთენტურობაზე და მის უარსაყოფად.
-
შაირობისა და მიჯნურობის თეორია "ვეფხისტყაოსნის" პროლოგის მიხედვით
-
ა) "ვეფხისტყაოსნის" პერსონაჟები
ბ) მეგობრობის კონცეფცია "ვეფხისტყაოსანში"
-
1. კურტუაზული სიყვარული და "ვეფხისტყაოსანი"
2. სიყვარულის რუსთველისეული კონცეფცია
3. სიყვარულის გადააზრება შუასაუკუნეებიდან რენესანსამდე
-
ა) ასტროლოგიური ნაკადი "ვეფხისტყაოსანში"
-
"ვეფხისტყაოსნის" ღმერთი
-
1. ქრისტიანული სიმბოლიკის რემინისცენცია "ვეფხისტყაოსანში"
2. "ვეფხისტყაოსნის" მიმართება ქართულ სასულიერო მწერლობასთან
3. განვითარებული სქოლასტიკა და "ვეფხისტყაოსანი"
-
ა)კონცეფციები რუსთველის ადგილზე ევროპული ცივილიზაციის პროცესში;
ბ) რუსთველი და აღმოსავლური რენესანსის თეორია;
გ) არეოპაგეტიკა და :ვეფხისტყაოსანი"
-
ა) მსოფლიო ცივილიზაციის პროცესი შუა საუკუნეებიდან რენესანსისკენ;
ბ) "ვეფხისტყაოსანი": შუასაუნეობრივისა და რენესანსულის ჰარმონია
-
"ვეფხისტყაოსანი" შექსპირის ეპოქის ინგლისში