კვირეული მონახაზი

  • ზოგადი

    ჩაკეცე ყველა გაშალე ყველა

    სალექციო - 30

    ჯგუფური მუშაობა - 15 (მათ შორის შუალედური გამოცდის ჩატარების - 2 სთ - თითო საათი თითო შუალედურ გამოცდაზე)

    შუალედური გამოცდებისთვის მომზადება - 4- 4 სთ. (სულ 8 სთ)

    საბოლოო გამოცდისთვის მომზადება - 9 სთ.

    საბოლოო გამოცდის ჩაბარება - 5 სთ.

    ლექცია-სემინარისთვის მომზადება - 58 სთ.

  • I ლექცია

    საუბარი I
    (სილაბუსის 1-ლი ლექცია)
    სალექციო თემატიკა:
    1. ვეფხისტყაოსანთან დაკავშირებული მეთოდოლოგიური საკითხები;
    2. რუსთველოლოგები;
    3. რუსთველოლოგია.
    დასამუშავებელი ლიტერატურა:
    ა) ე. ხინთიბიძე, ვეფხისტყაოსნის იდეურ-მსოფლმხედველობითი სამყარო. თბ. 2009:
    1. გვ. 7-15;
    2. გვ. 17-20.
    ბ) ე. ხინთიბიძე, ვეფხისტყაოსანი შექსპირისა და მისი თანამედროვეების ინგლისურ
    დრამატურგიაში, თბ. 2016.
    3. გვ. 32-34.
    დასამუშავებელი საკითხები:
    1. ვეფხისტყაოსანი – ეპოქათა მიჯნა (შუასაუკუნეებისა და რენესანსისა) და
    მსოფლმხედველობითი ნაკადების შეერთება (შუასაუკუნეების მონოთეიზმი, ანტიკური
    ფილოსოფია, რენესანსული ჰუმანიზმი); ვეფხისტყაოსნის მხატვრული სტილის
    სპეციფიკა: პირობითობა და ჰიპერბოლიზაცია; პირობითობა მხატვრული სახის
    შექმნაში: მხატვრული სახე არა რეალისტური პრინციპით შექმნილი, არამედ ერთი
    ნიშნის ჰიპერბოლიზებით (ასმათი, შერმადინი); პერსონაჟის იდეალიზების
    მსოფლმხედველობითი საფუძველი: რენესანსული ემფაზა (აქცენტი) ამქვეყნიურზე,
    ადამიანზე (ტარიელი – დაუმარცხებელი, უბერებელი... , სიყვარული – უჭკნობი,
    დაუსრულებელი...); შენარჩუნება რწმენის პოსტულატისა ("რაცა ღმერთსა არა
    სწადდეს, არა საქმე არ იქნების"), ხოლო მოქმედება გონების კარახით; სიყვარული
    და მეგობრობა – ღვთაებრივის ადამიანურ ემოციაში გამოვლენა.
    2. ვახტანგ მეექვსე – პირველი რუსთველოლოგი; სხვადასხვა რელიგიური
    მიმდინარეობების ძიება ვეფხისტყაოსანში (მაჰმადიანობა – ნიკო მარი, იუსტინე
    აბულაძე; მანიქეიზმი და სოლარიზმი – პავლე ინგოროყვა...); ვეფხისტყაოსნის
    რელიგიური მსოფლმხედველობა – ქრისტიანობა (კორნელი კეკელიძე, კალის-
    ტრატე ცინცაძე, ვიქტორ ნოზაძე), რუსთველი – აღმოსავლური რენესანსი (შალვა
    ნუცუბიძე), ვეფხისტყაოსნის ლიტერატურულ-ისტორიული პრობლემატიკა
    (ალექსანდრე ბარამიძე). რუსთველოლოგიური კვლევების ძირითადი მიმართუ-
    ლებები XX ს. უკანასკნელ მეოთხედში.
    3. რუსთველოლოგია – პოემის მეცნიერული კვლევა; ვეფხისტყაოსანი – ავტორის
    ჩანაფიქრი, მკითხველის პოზიცია, მეცნიერული კვლევა; ვეფხისტყაოსნის
    მეცნიერული კვლევის სირთულეები: ენობრივი (ძველი და ახალი ქართული ენა),
    რელიგიური (რუსთველის ეპოქის რელიგიური ტენდენციები), ხელნაწერები და
    რედაქციები (რუსთველური და ფსევდორუსთველური).

  • II ლექცია

    საუბარი II – 30.09.20 (სილაბუსის მეორე ლექცია) სალექციო თემატიკა: 1. ვეფხისტყაოსნის ავტორი (ფაქტობრივი მასალა და თვალსაზრისები); 2. რუსთველის ე.წ. არმოღწეული თხზულებანი და უცნობი ლექსი არაბულ თარგმანში. დასამუშავებელი ლიტერატურა: 1. ა. ბარამიძე, შოთა რუსთველი, თბ. 1975 წ. გვ 439-446; 2. ე. ხინთიბიძე, ვეფხისტყაოსანი შექსპირისა და მისი თანამედროვეების ინგლისურ დრამატურგიაში, თბ. 2016, გვ. 31-32; 3. გ. არაბული, შოთა რუსთველის ბიოგრაფია ქართულ მეცნიერებაში, თბ. 1992, გვ. 16-32; 4. "რუსთველის უცნობი ლექსის საიდუმლო", ჟურნ. ქართველოლოგი #27, თბ. 203, გვ. 22-23. დასამუშავებელი საკითხები: 1. მეთოდოლოგიური საკითხები ავტორობის შესახებ (ფაქტობრივი მასალა, მეცნიერული თვალსაზრისები, პირადი აზრები); ფაქტობრივი მასალა ავტორზე; სახელ რუსთველის ინტერპრეტაცია (რუსთავის მკვიდრი, რუსთავის მფლობელი – მემამულე, რუსთავის გამგებელი, რუსთავის ეპისკოპოსი, რუვისთაველი – გვარი); ფაქტობრივი მასალა ავტორზე პროლოგსა და ეპილოგში; ავტორის სახელი შოთა; შოთა რუსთველის ფრესკა იერუსალიმში; მეცნიერული თვალსაზრისები ავტორის ვინაობაზე: შოთა კუპრი (თეიმურაზ ბაგრატიონი, პავლე ინგოროყვა), ჩახრუხაძე (მარი ბროსე, ნიკო მარი) – სოფ. ჩახრახი (ს. კაკაბაძე), შოთას თორელობის ვერსია (მესხეთთან დაკავშირება – დავით ჩუბინაშვილი, ალექსანდრე ხახანაშვილი, ნიკო მარი) – თორელთა საგვარეულოდან (მოსე ჯანაშვილი, ნოდარ შოშიაშვილი, სარგის ცაიშვილი); რუსთველის ეპისკოპოსობის ჰიპოთეზა (პროკოფი რატიანი); რუვისთაველთა ოჯახიდან (ზაზა ალექსიძე). 2. თვალსაზრისები რუსთველის ე.წ. არმოღწეულ თხზულებებზე: თამარიანი (ნიკო მარი), იოსებზილიხანიანი (პავლე ინგოროყვა), ანტონ კათალიკოსისეული ციტატა თამარის ისტორიიდან (ალ. ცაგარელი, ილ. აბულაძე – უარყოფს; ივანე ლოლაშვილი ასაბუთებს...). რუსთველის უცნობი ლექსის არაბული თარგმანი – ფრანც ტუსენის თარგმნილი ქართველ ავტორთა ლექსები; არგუმენტები რუსთველის ლექსის – "ვეფხის ტყავი" ავთენტურობაზე და მის უარსაყოფად.

  • III ლექცია

  • IV ლექცია

  • V ლექცია

  • VI ლექცია

    პროლოგი

  • VII ლექცია

    შაირობისა და მიჯნურობის თეორია "ვეფხისტყაოსნის" პროლოგის მიხედვით

  • VIII ლექცია

    ა) "ვეფხისტყაოსნის" პერსონაჟები

    ბ) მეგობრობის კონცეფცია "ვეფხისტყაოსანში"

  • IX ლექცია

    1. კურტუაზული სიყვარული და "ვეფხისტყაოსანი"

    2. სიყვარულის რუსთველისეული კონცეფცია

    3. სიყვარულის გადააზრება შუასაუკუნეებიდან რენესანსამდე

  • X ლექცია

    ა) ასტროლოგიური ნაკადი "ვეფხისტყაოსანში"

  • XI ლექცია

    "ვეფხისტყაოსნის" ღმერთი

  • XII ლექცია

    1. ქრისტიანული სიმბოლიკის რემინისცენცია "ვეფხისტყაოსანში"

    2. "ვეფხისტყაოსნის" მიმართება ქართულ სასულიერო მწერლობასთან

    3. განვითარებული სქოლასტიკა და "ვეფხისტყაოსანი"

  • XIII ლექცია

     ა)კონცეფციები რუსთველის ადგილზე ევროპული ცივილიზაციის პროცესში;

    ბ) რუსთველი და აღმოსავლური რენესანსის თეორია;

    გ) არეოპაგეტიკა და :ვეფხისტყაოსანი"

  • XIV ლექცია

    ა) მსოფლიო ცივილიზაციის პროცესი შუა საუკუნეებიდან რენესანსისკენ;

    ბ) "ვეფხისტყაოსანი": შუასაუნეობრივისა და რენესანსულის ჰარმონია

  • XV ლექცია

     "ვეფხისტყაოსანი" შექსპირის ეპოქის ინგლისში